Η ψυχοθεραπεία των παιδιών διαφοροποιείται αρκετά από την ψυχοθεραπεία των ενηλίκων καθώς συνήθως δεν χρησιμοποιείται η ομιλία σαν εργαλείο καθώς δεν έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό που να χρησιμοποιηθεί ως ψυχοθεραπευτικό μέσο. Κύριο εργαλείο στην ψυχοθεραπεία παιδιών είναι το παιχνίδι όπου μέσω αυτού μπορούν να εκφράσουν σκέψεις, αγωνίες δυσκολίες και μέσα σ ένα ασφαλές περιβάλλον να βιώσουν μια επανορθωτική εμπειρία. Η αλληλεπίδραση με τον θεραπευτή μέσω του παιχνιδιού βοηθά στην ψυχοκοινωνική του εξέλιξη του παιδιού και στην υιοθέτηση μιας υγιούς στρατηγικής επίλυσης προβλημάτων.

Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία με τους εφήβους αντλεί στοιχεία τόσο από την ψυχοθεραπεία παιδιών όσο και από την ψυχοθεραπεία ενηλίκων και ο θεραπευτής προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε εφήβου. Η εφηβεία ορίζεται ως ένα κρίσιμο στάδιο αλλαγών τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε γνωστικό επίπεδο. Είναι ένα στάδιο που η/ο νεαρή/ος έφηβη/ος μάχεται μεταξύ της παιδικότητας και της ενηλικίωσης προσπαθώντας να δομήσει την δική του ταυτότητα αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα της καθημερινότητάς του. Το άγχος και η κατάθλιψη είναι από τα πιο συνήθη συμπτώματα που βιώνουν οι έφηβοι και μπορεί να προκύπτουν από τις σχέσεις τόσο φιλικές αλλά και οικογενειακές, το άγχος των εξετάσεων κ.α. Ακόμη και αν μοιάζουν σε έναν ενήλικα «διαχειρίσιμα» προβλήματα όλο και συχνότερα ταλαιπωρούν τους εφήβους οι οποίοι αδυνατούν να τα αντιμετωπίσουν χωρίς την απαιτουμένη βοήθεια.